Σε σύγκριση με τις αγελάδες, τα βουβάλια έχουν μικρότερες αποδόσεις σε γάλα αλλά είναι λιγότερο απαιτητικά και σε διατροφή και σε εγκαταστάσεις. Είναι ζώα σκληραγωγημένα, πλήρως εξοικειωμένα με το περιβάλλον της περιοχής και πολύ ανθεκτικά. Αρρωσταίνουν σπάνια και για το λόγο αυτό το κόστος των φαρμάκων και του κτηνιάτρου είναι πολύ μικρό.

Τα βουβάλια επιδοτούνται ως σπάνιο είδος με 315€/έτος/κεφαλή. Πέρα από την επιδότηση αυτή, υπάρχει και η επιδότηση για τις θηλάζουσες βουβάλες η οποία είναι περίπου 70€/έτος/κεφαλή. Στην περίπτωση της επιδότησης, αυτής υπάρχει κρατική ποσόστωση ενώ δεν δίνεται η δυνατότητα στον κτηνοτρόφο να εμπορεύεται το γάλα.

Η οικογενειακής μορφής εκμετάλλευση που συναντήσαμε, εκτρέφει 70 θηλυκά βουβάλια. Η βουβαλοτροφία αποτελεί μια παραδοσιακή συμπληρωματική ενασχόλησή της. Μετά την εγκατάλειψη του καπνού, η οικογένεια αποφάσισε να ασχοληθεί πιο εντατικά με αυτήν και προχωρήσει στην τυροκόμηση του γάλακτος.

Το σωματικό βάρος του ενήλικου θηλυκού μπορεί να φτάσει τα 800 κιλά και του αρσενικού τα 1000 κιλά. Στην εκμετάλλευση υπάρχει ένα μόνο αρσενικό ζώο. Η κατοχή περισσοτέρων του ενός αρσενικών σε μια εκμετάλλευση απαιτεί τα αρσενικά να έχουν μεγαλώσει μαζί ή να διατηρούνται σε διαφορετικό χώρο, διαφορετικά μπορούν να γίνουν πολύ επιθετικά.

Η κυοφορία διαρκεί 11 μήνες και ο δείκτης πολυδυμίας είναι ίσος με ένα. Το καθαρό κρέας που μπορεί να παραχθεί από ένα ζώο ηλικίας 1-1,5 χρόνων είναι 200 κιλά το οποίο πωλείται από τον παραγωγό στον έμπορο – κρεοπώλη προς 4,5€/κιλό περίπου, ενώ η τιμή λιανικής πώλησης είναι περίπου 8€/κιλό.

Η γαλακτοπαραγωγή φτάνει τα 6-7 κιλά/ ημέρα και διαρκεί 8 μήνες. Το βουβαλίσιο γάλα έχει πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος, περίπου 8%, ενώ το αγελαδινό γάλα έχει λιποπεριεκτικότητα 4% και το πρόβειο 6%. Εκτός από την υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος, εμφανίζει υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο και πρωτεΐνες, και, επομένως, έχει υψηλή διατροφική αξία. Χρησιμοποιείται για την παραγωγή τυριού και γιαούρτης αλλά και ως πρώτη ύλη για τη ζαχαροπλαστική, αφού πολλά παραδοσιακά γλυκά έχουν ως βάση τους το βουβαλίσιο γάλα.

Όσον αφορά τη διατροφή τους, τα βουβάλια εμφανίζουν μικρότερες ανάγκες για συγκομιζόμενες ζωοτροφές, σε σχέση με τις αγελάδες. Οι απαιτήσεις τους καλύπτονται κυρίως από το βοσκότοπο που βρίσκεται κοντά στη λίμνη της Κερκίνης. Παράλληλα, η οικογένεια καλλιεργεί 100-120 στρέμματα καλαμπόκι, τα μισά για την παραγωγή καρπού και τα μισά για την παραγωγή ενσιρώματος αραβοσίτου. Επιπλέον, καλλιεργούνται 100-120 στρέμματα μηδικής, για την παραγωγή σανού, και σιτηρών για την παραγωγή καρπού.

Η διάθεση του τυριού που παράγεται δεν γίνεται στο εμπόριο, αλλά σε γνωστούς της οικογένειας. Όμως η ζήτηση για μεγαλύτερη ποσότητα διαρκώς αυξάνεται. Στα μελλοντικά σχέδια της οικογένειας είναι η κατασκευή τυροκομείου ώστε να αξιοποιεί η ίδια το παραγόμενο γάλα, κερδίζοντας έτσι την προστιθέμενη αξία του προϊόντος.